به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مركز اسناد انقلاب اسلامی وبلاگ بیم موج نوشت ایام الله دهه فجر، هر ساله فرصتی است برای بازخوانی انقلاب اسلامی و راه رفتهای كه امسال 35 ساله گشته است. شناخت آنچه تاكنون حاصل آمده، آنچه باید حاصل میشد و آنچه مغفول مانده، موضوعی است كه معمولاً بسیاری از دوستان و دشمنان انقلاب اسلامی را در این ایام مشغول خود میسازد.
این خود حكایت از آن دارد كه انقلاب اسلامی به حقیقتی جاودان در تاریخ ایران زمین تبدیل شده كه دوست و دشمن در سالگرد پیروزی آن نمیتوانند بیتوجه از كنار آن بگذرند.
در میان دستاوردهای باشكوه انقلاب شاید یكی از مغفولترینها، دستاوردی باشد كه او خود سرمنشاء بسیاری از دستاوردهای دیگر انقلاب اسلامی است؛ دستاوردی كه به نشان انقلاب اسلامی در سطح جهانی بدل شده و انقلاب اسلامی بینام او در هیچ كجایی جهان شناخته شده نیست!
تبلور و تجلی شخصیتی بیهمتا همچون «حضرت امام خمینی(ره)» را میتوان یكی از نابترین و باشكوهترین دستاوردهای انقلاب اسلامی برای انسان عصر جاهلیت ثانی و غرق در فساد و تباهی دانست كه نظیر آن را تاریخ كمتر به خود دیده است.
اندیشمندی عمیق، فقیهی عالیقدر، عارفی وارسته، حكیمی صاحب نظر، مجاهدی خودساخته، سیاستمداری بصیر، رهبری محبوب، و پدری مهربان كه همه ابعاد شخصیتی، اندیشهای و زندگانی آن برای جهانیان قابل الگوبرداری است.
در مواجهه با الگوی ممتازی چون حضرت امام(ره)، حداقل در سه عرصه؛ اندیشه، سیره سیاسی - اجتماعی و مشی زندگانی خصوصی ایشان میتوان مداقه كرد؛ هر سه بعد این منشور دارای ویژگیها و برجستگیهایی است كه شاید در افراد مشابه كمتر بتوان مشاهده كرد و یا آنكه همزمان در فردی جمع كرد.
اندیشه سیاسی حضرت امام (ره)، تحولی در نظریه پردازی سیاسی مبتنی بر دین بود؛ او هژمون جداانگاری دین و سیاست را شكست و مبتنی بر باور خود، الگویی عینی و عملی برای حكومت اسلامی ارائه كرد.
او مفاهیم و كلیدواژههای علم سیاست همچون قدرت، عدالت، آزادی، دموكراسی و ... را مبتنی بر رهیافتی دینی بازخوانی كرد و ادبیاتی جدید در علوم سیاسی خلق كرد كه تا قبل از آن كمتر شنیده شده بود؛ این در حالی بود كه در عصر هژمون دوقطبی؛ لیبرالیسم-ماركسیسم، مدتها بود كه اندیشهای در جهان خلق نمیشد مگر آنكه شرح و بسطی در ذیل همان دوگفتمان اصلی باشد.
به واقع دیدگاه او قرائتی ناب از اسلام ناب محمدی(ص) بود كه همزمان مرزبندی های جدی با سه گفتمان اسلام آمریكایی، لیبرالیسم و ماركسیسم داشت.
حتی انقلابی كه وی در رأس آن قرار گرفت، تئوریهای انقلاب را به چالش كشاند و صاحبنظران بحث انقلاب را به بازاندیشی در نظریات خود واداشت؛ مشی حكومترانی و تدبیر و سیاست ورزی او نیز بدیلی در پایان قرن بیستم برای خود نیافته بود.
همه چشمهای تیزبین دنیا در حیرت مانده بود كه چگونه پیرمردی 90 ساله بر قلبها و روحهای جوانان یك سرزمین دهها میلیونی حاكمیت دارد! چگونه او تصمیم میگیرد و سخن میگوید و ملتی بزرگ با كلام او به جوشش در میآید! چگونه با تدابیر خود تصمیمگیری مراكز تصمیمساز استكبار جهانی را فلج میكند و ترفندهای دشمنان را یكی پس از دیگری ناكام میگذارد! او به پشتوانه كدام قدرت اینچنین در برابر تمامی جبهه باطل میایستد و فریاد بر میآورد.
بزرگ مردی كه بینظیرترین انقلاب تاریخ را هدایت كرده بود، در خانهای محقر زندگی میكرد كه تمام همتایان خود را به تعجب واداشته بود.
خانهای استیجاری كه رنگ و رویی در حد منزل اقشار طبقه متوسط جامعه هم نداشت! و برای بیگانگان این سوال تا ابد باقی ماند كه چگونه از جماران میتوان در برابر كاخهای سفید و سیاه استكبار جهانی اینگونه استوار ایستاد و مردمیترین انقلاب تاریخ را راهنمایی و رهبری كرد!
تولد چنین شخصیتی و ارائه چنین الگویی جامع و ممتاز، كه هنوز ابعاد و زوایای فراوانی از اندیشه و زندگیاش در حجاب معاصرت گمنام و ناپیدا باقیمانده است، بیشك ممتازترین دستاوردی است كه اگر انقلاب اسلامی به پیروزی نمیرسید، بیشك زمینه تجلی آن نیز برای انسان در خسران قرن بیستم فراهم نمیآمد؛ به واقع «خمینی (ره) مرد قرن بیست و یكم است، هرچند در قرن بیستم میزیسته است!»
خمینی (ره) بزرگترین ودیعه خداوند به ملت ایران بود كه با عشق ورزی و پذیرش و تبعیت از او جوهر و گوهر خود را متجلی یافت تا خالق بزرگترین انقلاب آخرالزمانی تاریخ باشد؛ انقلابی كه خود زمینه ساز تحقق آن دولت كریمهای خواهد بود كه همه انبیاء و اولیا و مجاهدین و صدیقین تاریخ به شكل گیری آن شهادت دادهاند.
او از سلسله اولیا و اوصیایی بود كه خداوند برای آخر الزمانیان به ارث گذاشته است؛ تا چراغ هدایت را در فضای مرده و منجمد قرن پایانی هزاره دوم بر افشاند و با صدای بلند پایان تاریخ تمدن منحط مادی غرب را با ظهور اسلام رهایی بخش فریاد برآورد، تا ملتهای ناآگاه و مستضعف جهان، پایان تاریخ را با دروغ بزرگ تسلط همه جانبه لیبرال-دموكراسی غرب باور نكنند! بهمن ماه بوی شور، حماسه، شهادت، ایثار و انقلاب میدهد؛ بهمن بیش از هر چیز بوی خمینی میدهد!